Hallo Melanie, heel leuk dat je een interview wilt doen bij ons, dank je wel! Kun je de lezers iets over jezelf vertellen? Waar zouden ze je van kunnen kennen?
Mijn naam is Melanie de Miguel en ik ben de persoon achter Beadschool in Engeland en de uitvinder van Hubble Stitch. Mensen kunnen me ook vinden op Youtube, waar ik verschillende video’s deel van kralentechniek samen met allerlei allerlei tips en trucs.
Mijn moeder is Engels en mijn vader was Spaans, vandaar mijn achternaam. Ik ben geboren in Erith in Kent en groeide op bij mijn moeder en grootouders in Welling. Mijn grootmoeder was buitengewoon creatief, een zeer bekwame naaister en aquarellist. Ze heeft me zoveel ambachten geleerd – breien, haken, naaien, borduren enz. Dit heeft zeker de impuls en het verlangen gegeven om te creëren.
Oma deed ’s ochtends haar huishoudelijk werk en ’s middags zette ze twee naaimachines neer, die van haar en die van haar moeder naast elkaar. Ze gaf me stukjes materiaal m zelf mee te oefenen. Terwijl ze kleren voor het gezin maakte op haar Bernina, zat ik naast haar en maakte kleren voor mijn poppen op de machine van mijn overgrootmoeder.
Ik denk dat ik enorme rust en troost vind als ik creatief bezig ben. Waarschijnlijk word ik teruggevoerd naar die tijd dat we samen zaten. Misschien kan ik daardoor nooit stilzitten en helemaal niets doen. Ik moet altijd iets met mijn handen doen. Ik krijg opmerkingen als “Waarom ontspan je niet gewoon?” maar dat is mijn manier om te ontspannen. eigenlijk vind ik het stressvol om iets niet te doen.
Wat een geweldige start heb je gehad. Heel bijzonder om te lezen hoe je familie, vooral je oma, zo behulpzaam was en je zo’n geweldige start gaf. Maar in wat je ons vertelt, zijn er nog geen kralen. Wanneer kwam dat?
In de zomer van mijn 10e verjaardag was ik met mijn moeder op vakantie op het Griekse eiland Mykonos. Een eilandbewoner liet me zien hoe je met kralen weefde op een weefgetouw dat haar man voor haar had gemaakt van drijfhout, en een schering borduurgaren. Tijdens die vakantie ging ik helemaal op in kralen weven. Mijn moeder beloofde me een weefgetouw te kopen als we thuiskwamen. Met Kerst heb ik die inderdaad van haar gekregen.
Ik begon mijn kralenvaardigheden uit te breiden in mijn tienerjaren. Ik leerde mezelf de verschillende kralentechnieken door te kijken hoe een draad loopt in een bepaald werk. Daarnaast repareerde ik beschadigde tassen en sieraden te die ik op antiekbeurzen en vlooienmarkten had gekocht. Het probleem was dat ik geen idee had hoe de technieken heetten.
Dat is een heel mooi voorbeeld van leren kralen door te oefenen. Hoe heeft het zich van daaruit ontwikkeld?
Kralenwerk en handwerk kwamen op een gegeven moment meer op de achtergrond. Ik ging biochemie en farmacologie studeren en ging werken voor een farmaceutisch bedrijf. Toen, in 1983, ontmoette ik Steve, mijn huidige man en we stichtten een gezin. Toen de kinderen wat ouder waren, deed ik een lerarenopleiding. Zo kon ik de vakanties met hen doorbrengen en begon ik les te geven op een plaatselijke middelbare school.
Ik had het echter altijd zo druk met al mijn onderwijstaken dat ik bijna geen tijd meer had voor van het gezin. En daarnaast had ik nooit tijd om zelfs maar een naald en draad op te pakken. Dus stopte ik met werken, wat eigenlijk een enorme opluchting was voor ons allemaal!
Ik vind het heerlijk om een groot gezin te hebben. Ik was enig kind en altijd vastbesloten was om een druk, heel druk huishouden te hebben . Zoiets als Piccadilly Circus! Steve en ik hebben een zoon en twee dochters. De jongste woont nu bij ons, samen met haar partner en hun twee kinderen. We zijn gevestigd in Watford, Hertfordshire, in Noordwest-Londen.
Ik werd lid van de Beadworkers Guild in 1999 tijdens de allereerste Great British Bead Show. Daar volgde ik een les in vrije vorm Brick Stitch en was echt verrast toen ik me realiseerde dat ik het al kende. De volgende dag volgde ik een les in vrije vorm peyote, en realiseerde me dat ik ook bekend was met die techniek! Op een gegeven moment zagen mensen op de show stukken die ik had gemaakt en vroegen me om les te geven op de volgende show, en zo begon het.
Dat moet een grote verrassing zijn geweest, om te beseffen dat je al zoveel wist, maar de namen niet kende. En toen je werd gevraagd om ze les te geven, moet geweldig zijn geweest. Was het makkelijk om op deze manier de eerste stappen in de kralenwereld te zetten?
Ik was erg opgewonden en had zin in actie, maar was nogal bang dat ik de namen van al die technieken nooit zou kunnen onthouden! Mijn ontwerpen werden echter heel goed ontvangen. Ik begon door het hele land te reizen om les te geven aan kralengroepen en het Beadworkers Guild. Vervolgens begon ik les te geven op de Bead and Button Show in Milwaukee. Dit was echt een droom die uitkwam. En van daaruit gaf ik les in verschillende kralenwinkels in heel Amerika en verhuisde toen naar Europa. Onderweg heb ik zoveel geweldige vrienden en kennissen gemaakt. Ik voel me zeer bevoorrecht al die interessante, leuke mensen te hebben ontmoet.
Steve en ik runnen samen een familiebedrijf in dakbedekking en deden dat al voordat de kinderen er waren. Ik doe alle administratie, papierwerk en boekhouding (op de een of andere manier lukte dit ook in combinatie met de lerarenopleiding en het lesgeven). De bedrijfsadministratie is altijd mijn prioriteit. Maar ik probeer wel tijd te maken voor mijn ontwerpen en kralen, hoewel het niet altijd gemakkelijk is.
Wanneer ik les geef, moet ik altijd lachen als studenten vragen of kralen maken mijn werk is. Ik wou dat het zo was – dat zou fantastisch zijn. Ik zou graag tijd besteden aan ontwerpen en kralen maken. Maar de waarheid is dat ik vooral ’s nachts, als alles stil is, op lange reizen of op vakantie met kralen bezig ben. Daardoor slaap ik niet veel.
Wat begon met knutselen met je oma, is nu de wereld rondreizen met je patronen en boeken! Hoe ga je tegenwoordig om met kralen en ontwerpen, en wat is voor jou het belangrijkste?
Ik meng kralentechnieken veel in mijn werk. Voor mij is het ook net wiskunde. Het is zo mooi om te puzzelen met de manier waarop kralen hun positie ten opzichte van elkaar innemen, afhankelijk van welke steek ik gebruik. Ik hou ervan om een ingewikkeld stuk te bewerken. En hoe kleiner de kralen, hoe beter. Miyuki rocailles (meestal maat 15/0) en cubes van 1,8 mm zijn mijn favoriete kralen. Die zijn er in zo’n breed scala aan kleuren constant van hoge kwaliteit.
Ook combineer ik met ze ook met Tsjechische Charlotte maat 15/0 kralen. Dit om dat fijne detail te krijgen bij het inpakken van cabochons. Daarnaast ben ik ook geobsedeerd door kristallen cabochons, vooral die met platte rug. Ik geniet van het proces om met zo weinig mogelijk kralen de cabochon in te pakken. Ik heb er veel plezier in om minimaal kralenwerk rond kristallen te verwerken en de randen in z’n geheel te zien.
En je hebt toch ook een nieuwe techniek bedacht?
Mijn fascinatie voor draad routes en liefde voor cabochons inpakken bracht me ertoe mijn eigen techniek te maken en dat is de Hubble-Stitch, waarover ik nu twee boeken heb geschreven. Ik gebruik Hubble-Stitch in bijna elk ontwerp, vanwege de veelzijdigheid en soepele resultaat. Ik ervaarde letterlijk een schok de eerste keer toen ik de steken zag die ik had gemaakt en kon het niet helemaal geloven.
Wat volgde was koortsachtig kralen rijgen envan alles uitproberen. Ik veranderde de standaard Hubble-steek naar 2-drop, 3-drop, cirkelvormig, buisvormig en gebruikte hierin verschillende kraalgroottes. In feite probeerde ik elke sub-techniek uit, die ik normaal op elke andere steek zou toepassen. Na een paar uur kwam ik Wave Hubble tegen en omdat het zo mooi is en zo’n prachtig textiel vormt, was ik zo ontzettend blij!
Eerlijk gezegd heb ik mijn eerste boek, Let’s Hubble, geschreven om het 2e boek te kunnen schrijven, Hubble Stitch 2, dat de Wave Hubble behandelt. Ik zou de Hubble Stitch zeker beschouwen als één van mijn grootste prestaties op het gebied van kralen en nooit ophouden hier blij over te zijn. Helemaal wanneer studenten me hun creaties laten zien en me vertellen hoeveel ze ervan houden om met de Hubble Stitch te werken.
Gefeliciteerd, je bent daarin absoluut uniek, als één van de weinige mensen, die een nieuwe techniek bedenkt! Je geeft er ook les in, of niet?
Ja, ik ben gepassioneerd over het onderwijzen van mijn kralenwerk en vind het heerlijk om in een kamer vol kralen te zijn, ze te zien werken aan een van mijn ontwerpen, soms hun draai te geven aan kleurkeuzes en de ideeën aan te passen. Bijna al mijn ontwerpen zijn nu gemaakt met Hubble, omdat ik hou van de veelzijdigheid en soepelheid ervan. In mijn workshops krijgen studenten een goede basis in alle facetten van Hubble.
Ik hou van de dynamiek die plaatsvindt in een workshop, niet alleen het leren, maar ook het delen, de inspiratie en de warme contacten. Ik kan dus niet wachten tot we allemaal weer persoonlijk bij elkaar kunnen komen, voor dat speciale workshopgevoel. Het moet echter ook gezegd worden dat Zoom voor mij een fenomenaal leermiddel is geweest; het heeft zoveel grenzen doorbroken en studenten uit alle verschillende landen samengebracht, die vanwege de reiskosten nog nooit in een van mijn lessen zijn geweest. Daar ben ik dankbaar voor, en zo blij dat ik in contact heb kunnen blijven met oude vrienden en nieuwe vrienden heb kunnen maken!
Een van de belangrijkste dingen van kralen is inderdaad de het delen van de gezamenlijke passie. Heb jij ook een groot voorbeeld of iemand met wie je je extra verbonden voelt?
Een van de mooiste dingen die in mijn kralenleven zijn gebeurd, is samenwerken met mijn dierbare kralenvriend Heather Kingsley-Heath. We zijn allebei enorm geïnspireerd door ontwerpen uit vele historische tijdperken, beide gefascineerd door geschiedenis en allebei erg elementair in ons werk. Op een gegeven moment realiseerden we ons dat we zoveel gemeen hadden met elkaar, en besloten we om Tudor Inspirations te schrijven.
Aangespoord door onze studenten die vaak hun eigen kralenwerk willen ontwerpen, maar niet altijd het vertrouwen hebben om dit te doen, brengt ons boek een verzameling van tien grote, elementaire ontwerpen. Deze zijn geïnspireerd door Tudor- en Elizabethaanse stijlen, dus de rijkelijk versierde Britse stijl uit de 14 eeuw. Het is een bibliotheek van allerlei elementen we hebben gemaakt, samen met een lijstje erbij van de materialen die je nodig hebt. Iedereen kan deze inspiratie gebruiken om hun eigen unieke, individuele stukken samen te stellen. Het is hartverwarmend om de vele nieuwe, fantastische creaties van iedereen met behulp van ons boek te zien.
Omdat we het zo leuk vonden om samen te werken, besloten Heather en ik om er twee keer per jaar samen in te duiken. We ontwerpen elk een speciaal stuk in de stijl van ons gekozen tijdperk. Het eerste jaar werkten we in Tudor-stijl, maar sindsdien zijn we overgestapt naar het ongelooflijke, brede Art Deco tijdperk. Hoewel de pandemie ons verhinderde om drie van onze retraites te houden, zijn we al volgeboekt voor deze maand en hebben we er erg veel zin in!
Ik lig nog steeds af en toe ’s nachts in mijn hoofd te ontwerpen als ik niet kan slapen, en heb nooit genoeg uren in de dag om die ontwerpen tot stand te laten komen, maar ik ben van plan zo lang mogelijk door te gaan met kralen en ontwerpen, of totdat ik geen naald meer vast kan houden!
